θελω να ζω τον παραδεισο απο εδω...

και ψαχνοντας τον παραδεισο μου...πηγα στην κατασκηνωση μου...και αποδειχτηκε οτι ειναι εκεί ο δικος μου παραδεισος...και επισημα πια...εκει πανω ειναι ολα διαφορετικα...πιο απλα...πιο καλα...απλά, διαφορετικά και όμορφα!!!πολύ όμορφα...τοσο που ξεχνας τι εχεις αφησει πισω σου και νομιζεις οτι θα μεινεις εκει για παντα...και οταν οι μερες τελειωσουν, τα δακρυα ερχονται στα ματια και ευχεσαι να κρατουσε περισσοτερο...