Δευτέρα μεσημέρι και με μια μεγάλη μπλε σακούλα στο χέρι και την υπέρβαρη -ως συνήθως- τσάντα μου, γύριζα σπίτι. Φουριόζα μπαίνω στο λεωφορείο να βρω να κάτσω γιατί έχει αρχίζει να πονάει το χέρι μου αισθητά. Μπαίνω λοιπόν βλέπω δίπλα μου την ανάποδη θέση κενή και πάω να κάτσω με φόρα. και έχοντας εισχωρήσει η σακούλα η μπλε η μεγάλη στη θέση της, βλέπω την κυρία που μόλις της είχα πιάσει την θέση..."Περάστε" μου λέει...τα χάνω, χαμογελάω, πάω να κάτσω αλλά ενώ γελάω της λέω: "Καθίστε, καθίστε!!!" - "Γιατί γελάς??... Θα σε ξάφνιασε ο πληθυντικός..."λέει από μόνη της.
Όχι!σκέφτομαι...με ξάφνιασε πόσο αγενής μπορώ να γίνω μέσα στη φούρια μου.
Η κυρία κατέβηκε μια στάση πριν από μένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου