Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

και το κασετόφωνο παίζει...

κι όμως...το κασετόφωνο συνεχίζει να παίζει και εγώ ακόμα να καταφέρω να διαβάσω έστω και λίγο...ο υπολογιστής πρέπει σύντομα να απομακρυνθεί.
και όταν λέω ακούω κασετόφωνο, εννοώ κεφάτα πρωινά -και ας είναι βράδυ- και εννοώ αυτό: http://www.kasetophono.com/2012/05/prwina.html

και έχω αρκετά να πω αλλά ας τα αφήσουμε για άλλη φορά.
προς το παρόν, αυτό.
μόνο :)


Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

ΕΚΕΙΝΟΣ που καταλαβαίνει.

Εκείνος που δεν ξέρει τίποτε, δεν αγαπά τί-
ποτε. Εκείνος που δεν μπορεί να κάνει τίποτε,
δεν καταλαβαίνει τίποτε. Εκείνος που δεν 
καταλαβαίνει τίποτα, είναι άχρηστος. 
Εκείνος όμως που καταλαβαίνει, μπορεί και 
αγαπά και προσέχει και βλέπει... 
Όσο πιο μεγάλη γνώση σε ένα πράγμα, 
τόσο μεγαλύτερη η αγάπη... 
Όσοι φαντάζονται ότι όλα τα φρούτα 
ωριμάζουν την ίδια εποχή με τις φράουλες, 
δεν ξέρουν τίποτε για τα σταφύλια.
                       (Η τέχνη της αγάπης - Έριχ Φρομ)


Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Καλή Χρονιά δεν είπα???

απαπαα κατευθείαν στα σοβαρά... ααχ :Ρ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑ :) ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟ 2014 :) :) :)

για μένα ήρθε...
με απολογισμό του 2013 (όχι μόνο εγώ...και κάποιοι άλλοι...)
 με καφεδάκι με την ξανθομαλλούσα που ήρθε από τα ξένα , (#happyhappy)
 με βόλτες και βόλτες,
 με χιονάνθρωπους και ατελείωτα τραπεζώματα,
 με αγιοβασιληδες και δώρα,
 με αγκαλιές ( #λοβ)
με χειροτεχνίες και δημιουργίες,
με αγάπη και βλακείες,

 με πρόβες και πρόβες :)
Καλή χρονιάα σε όλους :) ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕΙΤΕΕ!!!

about feelings

σου πα οτι θα γραψω αυτο το ποστ. ετσι για πλακα. κ αληθεια λεω φιλη 
δεν το εννοουσα. στην πραγματικοτητα γελαγα απο μεσα μου. 
κ προχωρωντας καταλαβα ποσο θαπρεπε να το κανω. ποσο θα θελα 
να στο φωναξω. ΠΡΕΠΕΙ να μιλαμε για τα συναισθηματα μας, 
αλλιως μας πνιγουν. ειναι κατι που πιστευω ακραδαντα. κ τον 
τελευταιο καιρο θυμηθηκα ποσο σημαντικο ειναι. να μιλαμε κ να 
τα μοιραζομαστε με ατομα που θα μας καταλαβουν. να τα συζηταμε 
με ατομα εμπιστοσυνης. να τα συζηταμε ακομα κ με τον εαυτο μας. 
ειναι ενα βημα παρακατω. ενα βημα προς στην απεγκλωβιση απο αυτα. 
γιατι ναι πολλες φορες μας φυλακιζουν. 

Καποτε το σουπερ μυαλο νο1 μου χε πει(το χω ξαναγραψει;;) 

"βρες τον τροπο να επικοινωνεις με τους γυρω σου!!" κ το χα 
γραψει σενα χαρτακι κ το ειχα κολλησει πανω στο γραφειο μου. 
επιασε τοπο...δεν το ξεχασα. ερχεται πριν λιγο καιρο ο κυριος "ξεμπλοκαρε" 
κ μας λεει "τα συναισθηματα ειναι μια προειδοποιηση. σαν το λαμπακι 
που αναβει στο αυτοκινητο οταν κατι δεν παει καλα".
 
ετσι ειναι καλη μου φιλη. κ ναι αυτο το ποστ ειναι για σενα. ειναι 
γραμμενο 
στο κινητο καθως φευγω με το μετρο για το σπιτι μου. ειναι για εκεινη την ακυρη 
κουβεντα που πεταξα τυχαια. για ολα αυτα που τοσο καιρο δεν σου χω πει κ 
εχω παραπονο αλλα κυριως για ολες εκεινες τις φορες που θαθελα να σε παρω 
αγκαλια κ με αποπηρες. για κεινες που δεν σου εστειλα μνμ γ βολτα απο φοβο 
μην με αποπαρεις κ για κεινη τη φορα που ηρθα μεχρι το σπιτι σου με πιτζαμες 
αλλα δεν το εμαθες ποτε γτ φοβηθηκα και παλι την απορριψη. ηταν τοτε που 
συνειδητοποιησα ποσο δεν χωνευω την απορριψη κ γιαυτο δεν κανω τοσα κ 
τοσα πραγματα με αλλες προφασεις ως ασπιδα.

κ γιατι στα γραφω εδω; γιατι καποια στιγμη θα τα διαβασεις. βασικα 
θελω να τα διαβασεις. αφου δεν προκειται ποτε να με αφησεις να στα πω. 
αυτα. κ ενα σαγαπω με μια αγκαλια.