Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

awsfsful

Η φάση ήταν . . .
awsfsful.
Ξύπνησε εκείνη τη μέρα και ενώ είχε κοιμηθεί έναν αρκετά καλό και μεγάλο -για κείνη τη περίοδο- χρονικό διάστημα ένιωθε και πάλι σαν να μην είχε ξεκουραστεί. Κάτι την έτρωγε.... κυριολεκτικά...δύο (ακόμα) δάκτυλά της, είχαν γεμίσει και εκείνα με την σειρά τους, με μικρά μικρά σπυράκια-μπιμπικάκια  που την φαγουρίζανε ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. fenistil και άγιος ο Θεός. Πια ήταν ευδιάκριτα. για τα καλά
Μέχρι κείνο το βράδυ που συνειδητοποίησε δυνατά πια στον εαυτό της πως... είναι ψυχοσωματικά. άγχος βιάστηκε να πει. Μα δεν έχω άγχος είπε ακόμα πιο δυνατά. ναι....ντάξει, σε σχέση με άλλες φάσεις φρίκης...αυτή είναι φυσιολογική φάση φρίκης.
Μα τι είναι αυτά που λες κοπελιά;;
Και ενώ θεωρούσε πως είναι....ξαφνικά κατάλαβε πόσο καλά το είχε κρύψει το άγχος....γιατί κάπου μέσα της ήταν κάπως.... έτσι! (ευχαριστώ Marshall)
και τώρα...;;; πως τι που πότε;;;
και κατευθείαν έβαλε την μουσική να παίζειιιι...αφού. . .
και...
και προσπαθώντας για μια ακόμα φορά να θυμηθεί πως πρέπει να ακολουθήσει την συμβουλή της haley. . .
θα την έβρισκε την λύση....παρέα με την μουσική...έπρεπε να την βρει και θα τα κατάφερνε...χωρίς άγχος.
Χωρίς άγχος αυτήν την φορά.

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Nico Calabria

Να σας συστήσω τον Nico Calabria

και δεν έχει σημασία που είναι διαφήμιση της powerade. καμία απολύτως.


Σημασία έχουν άλλα πράγματα...όπως βλέποντας τον να θυμηθούμε  και εμείς κάποια άλλα πράγματα.



ναι...μου πήρε και μένα ώρα να το συνειδητοποιήσω...

Στα 13 του ανέβηκε στο ψηλότερο βουνό της Αφρικής, το Καλιμάντζαρο, για να μαζέψει λεφτά για τα παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν αναπηρικές καρέκλες.

Στα 19 του συνεχίζει να παίζει ποδόσφαιρο:








και καταλήγει...

"Life is full of challenges 

so its not about, whether or not you have weaknesses, 

cuz we all do!

its about.. how you use your strengths 

how you avoid using your weaknesses."

(για περισσότερες πληροφορίες εδώ http://www.nicolaicalabria.com/ )

the dreams come true

ερχεται κάποια στιγμή η μικρή και μου λέει...δες αυτό.
11λεπτά και 32 δευτερολεπτα...too much time...
και ακούω την μουσική....με συνεπαίρνει...μαζί με τις εικόνες και τα λόγια που ακούω...


Lost in the city of angels
Down in the comfort of strangers

I am home