awsfsful

Η φάση ήταν . . .

awsfsful.
Ξύπνησε εκείνη τη μέρα και ενώ είχε κοιμηθεί έναν αρκετά καλό και μεγάλο -για κείνη τη περίοδο- χρονικό διάστημα ένιωθε και πάλι σαν να μην είχε ξεκουραστεί. Κάτι την έτρωγε.... κυριολεκτικά...δύο (ακόμα) δάκτυλά της, είχαν γεμίσει και εκείνα με την σειρά τους, με μικρά μικρά σπυράκια-μπιμπικάκια  που την φαγουρίζανε ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. fenistil και άγιος ο Θεός. Πια ήταν ευδιάκριτα. για τα καλά
Μέχρι κείνο το βράδυ που συνειδητοποίησε δυνατά πια στον εαυτό της πως... είναι ψυχοσωματικά. άγχος βιάστηκε να πει. Μα δεν έχω άγχος είπε ακόμα πιο δυνατά. ναι....ντάξει, σε σχέση με άλλες φάσεις φρίκης...αυτή είναι φυσιολογική φάση φρίκης.
Μα τι είναι αυτά που λες κοπελιά;;

Και ενώ θεωρούσε πως είναι....ξαφνικά κατάλαβε πόσο καλά το είχε κρύψει το άγχος....γιατί κάπου μέσα της ήταν κάπως.... έτσι! (ευχαριστώ Marshall)

και τώρα...;;; πως τι που πότε;;;
και κατευθείαν έβαλε την μουσική να παίζειιιι...αφού. . .

και...

και προσπαθώντας για μια ακόμα φορά να θυμηθεί πως πρέπει να ακολουθήσει την συμβουλή της haley. . .

θα την έβρισκε την λύση....παρέα με την μουσική...έπρεπε να την βρει και θα τα κατάφερνε...χωρίς άγχος.
Χωρίς άγχος αυτήν την φορά.