not mine.

σαν καλό "κλεφτρονι" θα κλέψω για τα λόγια της mairiboo από το τελευταίο της post.

Eίχε έρθει τότε η στιγμή να καταλάβω πως δεν γίνεται να αρέσεις σε όλο τον κόσμο. Και φυσικά δεν γίνεται να προσπαθείς να μαντέψεις τι αρέσει στον καθένα και να προσαρμόζεσαι κάθε φορά στα υποθετικά θέλω του.

Δεν γίνεται, πάει και τελείωσε! Γιατί θα χαθείς στο μυαλό σου και στα ψέματα και κάποια στιγμή θα αναρωτιέσαι ποιος στ' αλήθεια είσαι και δεν θα βρίσκεις απάντηση. Μόνο κενό.

Η αλήθεια σου είναι ο πιο σύντομος δρόμος. Το έχω καταλάβει.

Απλά είναι φορές που αναρωτιέμαι τι γίνεται όταν είσαι στην αντίπερα όχθη. Όταν είσαι εκείνος ποτ δεν μπορεί να είναι αρκετά ανοιχτόμυαλος για να αποδεχθεί την αλήθεια του άλλου. Όταν σχεδόν του επιβάλεις με τον τρόπο σου και την συμπεριφορά σου να κρυφτεί, να αλλάξει, να σου πει ψέματα.

"Απλά είναι φορές που αναρωτιέμαι πόσο φταίς κι εσύ. Κι εγώ. Και το θύμα. Και ο θύτης. Και τα βλέμματα...

Απλά είναι φορές που αναρωτιέμαι για την αποδοχή που δεν υπάρχει αρκετά. Και τις αγκάλιές που δεν δίνονται όσο συχνά πρέπει."

αν θες να διάβασεις όλο το post.