Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ο αλκίνοος.

καλησπέρα :)

http://www.youtube.com/watch?v=wrGeIbtcyKI

"...τα σχόλια είναι γεμάτα βία, μίσος του ενός προς τον άλλον.
-Θα περάσουμε ποτέ από αυτόν τον θυμό στην δημιουργία;
-Ελπίζω θα γίνει κατανοητό, και ελπίζω σύντομα ότι το μίσος δεν είναι η απάντηση στα προβλήματα.
-Δεν είναι η βία η μαμή της ιστορίας;
-Πιθανόν. Δεν είναι η μάνα της όμως. Την ξεγεννάει, αλλά δεν γεννάει....."



αυτά.

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

moments

υπάρχουν πολλές στιγμές χαράς, τις οποίες συχνά ξεχνάμε...
εγώ; έχω αρκετές...
σίγουρα μετράω στιγμές με τα ανήψια,


όπως όταν ήρθαν στον κόσμο,
όταν έριξαν το πρώτο γέλιο,
όταν απλά ξαπλώνουν πάνω σου και αποκοιμιούνται,
όταν τα βάζεις δίπλα δίπλα και τα χαζεύεις,

ή όταν παίρνεις τον "μεγάλο" από το χέρι και πάτε για ψώνια,
ή τον άλλο "μεγάλο" και πάτε σουπερμάρκετ και φοράει το καπέλο του πριν φύγετε από το σπίτι και ας κοντεύει να νυχτώσει,



και εκείνο το απόγευμα που έγινε όμορφο με γράψιμο και ηλιοβασίλεμα στην ταράτσα.
όπως παλιά,


ή σε κείνο το ταξίδι... που είχες μετά από καιρό το φιλαράκι σου δίπλα, αφού...


και σε κείνη την βόλτα που έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα στην θέα της αθήνας από ψηλά.

και σε κείνη και εκείνη και εκείνη την βόλτα με την φίλη, την αδερφή, τον φιλαράκο,

και κείνη την φορά που κάνοντας την συνηθισμένη-καθημερινή διαδρομή για το ωδείο, θυμήθηκες να σηκώσεις το βλέμμα και να κοιτάξεις τον όμορφο ουρανό,

και εκείνη η βόλτα που χάζεψες για ώρα το ηλιοβασίλεμα,

ή σε κείνη την μεγάλη (και αξέχαστη) ποδηλατάδα,


 ή όταν βρήκες αυτό το λουλούδι που τόσα σου θυμίζει,

ή όταν έβγαζες φωτογραφίες...

(και θα ήθελες τόσο να είναι το καινούριο σου χόμπι...)

και άλλες τόσες όμορφες στιγμές...
οι δικές σου; θυμάσαι να μην τις ξεχνάς; και κυρίως...όταν τις ζεις τις ευχαριστιέσαι; :)


Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

key

και εκεί που χαζεύεις στο ιντερνετ σε διάφορα μπλογκς...πετυχαίνεις την κάτω εικόνα... :)


γιατί πρέπει που και που να το θυμόμαστε.


Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

εκείνο το απόγευμα

μου είπες: "γιατί ποιος θέλει να είναι ευτυχισμένος; όλοι δυστυχισμένοι πασχίζουμε να γίνουμε. συναγωνιζόμαστε μεταξύ μας ποιος είναι ο ποιο δυστυχισμένος και ποιος είχε την χειρότερη μέρα, εβδομάδα, καθημερινότητα." .σε κοίταξα και απόρησα. απόρησα για την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από αυτό που τόσο απλά ξεστόμισες. τόσο απλά μου πέταξες στα μούτρα. και τότε άρχισα να απαριθμώ τις φορές που το έχω κάνει. μα δεν μπόρεσα...ήταν άπειρες. και έπειτα προσπάθησα να θυμηθώ την τελευταία φορά που ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένη.


και πότε είσαι ευτυχισμένος; μπορώ να σκεφτώ πολλές στιγμές άπειρης χαράς αλλά ευτυχίας;

και μετά από αυτές τις σκέψεις τις τελευταίες ημέρες, τυχαίνει να δω απόψε το the ultimate gift με αυτήν την απίστευτη μικρή που έχει λευχαιμία και σου θυμίζει:

έτσι απλά.
δεσ' τη την ταινία. 


κάνε εσύ τον εαυτό σου χαρούμενο...πιο ευτυχισμένο.
Καληνύχτα.

όλα αυτά που ζητάς να παλέψω


Σε ευθεία γραμμή - Γιώτα Νέγκα
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Λήδα Ρουμάνη.

Σε ευθεία γραμμή
ώρα τρεις το πρωί
Το τιμόνι κρατώ
με το βλέμμα υγρό

Δε μπορώ να σε δω
με σκισμένο εαυτό
Δε μπορώ να με βλέπεις
να γέρνω

Κι ας με ξέρεις καλά
Κι ας σου λέω πολλά
Πάντα κάτι θʼ αφήνω απέξω
Θα μετράω φωναχτά
μα είναι τόσα πολλά
όλα αυτά που ζητάς να παλέψω

Σε ευθεία γραμμή,
ούτε μία στροφή
Και το τέρμα μακριά
πάντα θα ʽναι αργά

Τους καημούς σου φορώ
Πάντα δίπλα σου εγώ
Πάντα εγώ που γελάς
κι ομορφαίνω