Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

καποιες δευτερες ειναι ωραιες.

ανοιγω κουρτινες και τι να δω...Ο.Ο βρεχει;βρεχει!!!και εχει και λιγο ηλιο!ετσι αμυδρο να μην ξεχναμε οτι ειναι μεσημερι! αχ...αυτος μαλιστα!αυτος ειναι εξαιρετος καιρος!κα μεσα στην ασφαλεια του σπιτου μου τον λατρευω!και μολις βγηκε περισσοτερος ηλιος <3
και ειναι εκεινες οι μερες που καθεσαι στο σπιτι για "αναρωση" και τις ευχαριστιεσαι και με το παραπανω. γιατι περνας ενα πρωινο με αδειο σπιτι που δυσκολα εχεις την ευκαιρια να το χαρεις, κανεις μπανιο με την ανεση σου -και ας ξεχασες να ελεγξεις για ζεστο νερο- , διαβαζεις για την σχολη, χαζευεις στο ιντερνετ, κανεις οτι θες, με οποια σειρα θες και αυτο ειναι το καλυτερο. εβερ!
και πιο πολυ ευχαριστιεσαι αυτην την φαση αμα εχει τυχει δυο μερες πριν να τα εχεις οοολα αυτα αλλα να μην μπορεις να τα χαρεις γιατι δεν εισαι εσυ καλα. γιατι ποναει ολο σου το σωμα, δεν εχεις την ελαχιστη δυναμη στα χερια, δεν αντεχεις ουτε καν να πας μεχρι την κουζινα για να βαλεις λιγο νερο και ας ξερεις οτι σε λιγο θα παθεις αφυδατωση, δεν συζητας καν την πιθανοτητα να πας να φτιαξεις τσαι...και το  μονο που θες ειναι να ξαναξαπλωσεις και ξανακοιμηθεις κι ας εχεις μονο μιση ωρα ξυπνια. ναι.τοσο ομορφο ητανε το σαβατο μου.
αλλα τωρα πάει περασε!και εχει ερθει η δευτερα και δεν υπαρχει δευτερα που να ειμαι περισσοτερο χαρουμενη που ηρθε!! χεχεε εγινε και αυτο. αν ειχα λιστα με τα πραγματα που-δεν-θα-μου-συμβουν-ΠΟΤΕ αυτο θα ηταν μεσα και μολις θα ειχε σβηστει!

και μην ξεχνας.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

και μπηκε το νερο στ'αυλακι...αρχιζει και κυλαει το προγραμμα, προχωρανε οι μερες...ενταξει!μην το παρακανουμε κιολας!απεργιες και αργιες που και που ξεπηδανε χαρωπες, εκει που δεν το περιμενεις...και σου ομορφαινουν την μερα ή σε κανουν να ανεβεις στην σχολη (50 λεπτα στα μμμ), να περιμενεις μιση ωρα μπας κα φανει ο καθηγητης και να φυγεις απραγος για να πας σπιτι σου(αλλα 50 λεπτα στα μμμ). αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο.
γιατι αμα το απογευμα (που εχεις χουχουλιασει στο σπιτι, εχοντας πονοκοιλο, εχοντας κοιμηθει κανα μισαωρο για να ανασυγκροτηθεις και χωρις να εχεις αποφασισει αν θα πας στο μαθημα ιστοριατηςτεχνης-μορφολογιαμουσικης και οντας πληρως ζαβλακομμενη) δεχτεις ενα τηλεφωνημα απο αυτον...ολα μπορουν να αλλαξουν!!!να ξεχασεις τα παντα και να αποκτησεις ορεξη για ολα!
ετσι και εγω. χτες οντας σε αυτην την κατασταση -βλ.παρενθεση- καθομουν αμεριμνη και χαζευα στην τιβι...ώσπου!μου φωναζει η ντεκι "στο τηλεφωνο σε θελει ο τατος!!!"
:)
που ειναι το τηλεφωνο, να παρει;;να το!
"ναι;τατο;;"
"δωλααα!δωλαα!καλα....-κατι ακαταλαβιστηκα ακομα- ...ερθεις;θα ερθεις;;;"
ε...νταξει...πως να μην λιωσω; οταν ο διχρονος ανηψιος μου με παιρνει τηλεφωνο να με ρωτησει αμα θα παω για να παμε βολτα? ε...ενταξει...:) απλα αυτο.
απλα χαμογελαω πλατια και ανυπομονω για την επομενη φορα που απλα θα αραξουμε σταυροποδι για να διαβασουμε τα βιβλια του.



Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

keep moving...

μετα την τελευταια αναρτηση καθε φορα που περναγε απο το μυαλο μου να γραψω στο μπλογκ ελεγα "WHAAAAT???

τι στο καλο θα γραψεις?"...παλι μπουρδες?τα ειχε γραψει τοσο ομορφα η Ιωάννα Σ. που τωρα εγω νιωθω λιγη και λειψη για να γραψω κατι της προκοπης...νταξει!θα το την αληθεια...με το γραψιμο ποτε δεν το ειχα....ποτέ. στο σχολειο παντα εγραφα χαλια εκθεσεις και τα φιλολογικα ειχαν πάντα την 
τιμη να κατεχουν τους χειροτερους βαθμους μου. ακομα και στις πανελληνιες τον χαμηλοτερο βαθμο τον ειχε -δικαιωματικα- η εκθεση! δεν φανταζομαι να σας εκπλησσουν αυτα που γραφω...τα περιμενατε, ηταν πασιφανη απο τις κειμεναρες και τα απιστετα λογοτεχνικα αριστουργηματα που εχω παραθεσει σε αυτο το μπλογκ...
ετσι λοιπον πρεπει να αναρθωσω παλι το παραστημα μου και να συνεχισω να γραφω τα δικα μου...γιατι ετσι ξεκινησε ολη αυτη η ιστορια.

και μια δηλωση. πηγε καποια στιγμη το μεσημερι να με πιασει μίιιια γκρίνια...άλλο πράγμα...αλλα το προλάβαμε το κακό...γιατι με το που με πιάσει αντε να με αφήσει...και ημουν τοσο καλά τοσες μέρες!ειχα παθει την δευτερη εφηβεια μου επισημα. και φυσικα δεχτηκα το αναλγο δουλεμα απο τις φιλεναδες μου...μην χασουν-.- 
και καπου εδω...καληνυχτα! αυριο εχει μηχανικη και εμενα να τρεχω σαν τρελη να προλαβω τα λεωφορεια...αλλα μετα εχει καφεδακι-ή καφεδάκια- οποτε χαλαλι;)
και αυτο...just keep moving;)



Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

κατι παλιο.

φτιαχνοντας καποια πραγματα το μεσημερι, βρηκα ενα βιβλιο! ξεφυλιζοντας το λοιπον, ειδα κατι γραμμενο...γνωστα,οικεια γραμματα αγαπημενου προσωπου... γραμμενα παλια...τοσο παλια που μαλλον ουτε και η ιδια θα το θυμαται πια..

Μάης '90
Η αγάπη.
     κι αν δε λέγεται με λόγια, λέγεται με κύματα.
Θυμήσου την πέτρα που ρίχνεις από ψηλά στη 
θάλασσα. Αναπτύσσεται σε ομόκεντρους κύκλους
με κέντρον εκείνον που πάλλεται από αγάπη κι 
ακτίνα τον αγαπώμενο. Η ακτίνα του κύκλου,
των κυμάτων, εξαρτάται από το ύψος βολής
ή αλλιώς από το βάθος της αγάπης.
Μ' αρέσει να'μαι ρομαντική... Και να μην μ' άρεσε
πως να πάψω να 'μαι τώρα πια...
Ξέρεις ο νους του ανθρώπου όταν δε μπορεί
ν' αντέξει την πραγματικότητα κατά μέτωπο,
καταφεύγει στ' όνειρο και μεταμορφώνει τα γυμνά
τοπία σε κήπους.
Απέξω είμαι μια πέτρινη σιωπή κι από μέσα πότε
οχλαλοή κι αναμπουμπούλα, πότε μουσική συμφωνία.
Κι είν' ωραίο να'ναι Άνοιξη και ν'αφουγκράζεσαι
μέσα σου τις μουσικές του γαλάζιου...Νοσταλγώ,
πάντα νοσταλγώ...Αφήνω την όμορφη φωνή στη 
χειρότερη ραψωδία της ζωής μου.. τώρα πια που κινδυνεύω 
να χάσω, αμύνομαι με πουπουλένια ασπίδα να μη χαθώ.
Έννοια σου, καμιά φορά αφοπλίζεται ο πονηρός απ' τη δύναμη
της αδυναμίας. Ελπίζω όταν σκέφτομαι τα πουλιά.
                                                                Ιωάννα Σ.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

και ετσι...

οι μερες περνουν...
η σχολη ανοιξε διαπλατα τις αγκαλες της στο αγαπητο χειμερινο εξαμηνο και ετσι αισιως ξεκινησα το πεμπτο εξαμηνο και το τριτο ετος!!γιουχου!να τα εκατοστησω βρε!!
η δουλιτσα μου αυριο θα σιγουρευτει λογω προγραμματος σχολης...που δεν με βοηθαει καθολου...αχταρμας σκετος.
το βιολι δεν εχει βρει ακομα που θα χωθει για να αραξει...αλλα εχω μεγαλεπιβολα σχεδια...αμε!!!αρμονιες-σολφεζ-μορφολογιες-υποχρεωτικο πιανου...αστα να πανε:/ δεν ξερω βεβαια τι θα κανω απο οολα αυτα...α!και ορχηστρα και κουαρτετο!!!!αλλα αυτα τα αγαπωω:) και ανυπομονω τρελα να αρχισουν:) το σαβατοο <3
και ενας πανικος συναισθηματων. ειμαι σε μια μονιμη κατασταση...ναι...και οχι...αλλαααα...ΟΧΙ ΟΧΙ...πιο πολυ ΝΑΙ...ΕΕΕ??? αυτο ακριβως. αμα βγαλω ακρη μπορει να προσπαθησω να το πληκτρολογησω κιολας...δεν το κοβω για συντομα παντως.
και σαν "εφηβη" και εγω, θα αφιερωσω στην ντεκι μου αυτο(και ας μην το μαθει ποτε) κ θα σας καληνυχτησω:)
Ονειρα γλυκα.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

ολα αυτα που δεν ειπωθηκαν ποτε...

ολα αυτα που σκεφτομαστε και νιωθουμε και ποτε δεν λεμε. ποσα πολλα...εχουμε τοοοοσα και αλλα τοοοσα στο μυαλο μας να πουμε αλλα δεν λεμε τιποτα.
μπορει οπως λεει και η νατασσα μποφιλιου να λεμε μονο αντιο...
μπορει...
Έπεσ' η νύχτα και τον πήρε μακρυά
τ'άδειο δωμάτιο βυθίστηκε στο κρύο
άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω
δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα
μονάχα αντίο.

και γιατι δεν τα ειπαμε?τι φοβηθηκαμε? τι μας κρατησε στην σιωπη?αξιζε?ή επρεπε να το ξεστομισουμε? και αμα μετα μας τυρανναει δεν πρεπει να το πουμε...?και μετα αρχιζει αλλο πανηγυρι...μα καλα?? ακομα το κρατας μεσα και μου το λες τωρα???τι δεν σου εχει συμβει?ελααα τωρα...μην με κανεις να αισθανομαι τοοοσο αρχημα:/ καλα ενταξει...
οχι.σε σενα το λεω!δεν εχω μελαγχολησει. απλα αναρωτιεμαι "φωναχτα" καποια πραγματα.με εβαλε σε σκεψεις η νατασσα:Ρ
τερμα οι σκεψεις.ωρα για υπνο. καλη μου πρωτη μερα στη σχολη αυριο!!;Ρ
καληνυχταα:)

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

αποσταση

η αποσταση μεταξυ του σπιτιου μου και των φιλων μου εχει την ταση να τεινει στο απειρο...παντα! και οσο και να προσπαθησεις να συμφιλιωθεις με αυτο υπαρχουν στιγμες που απλα καθεσαι και βριζεις την αποσταση που σε χωριζει απο τις φιλες σου.γιατι ξερεις οτι δεν μπορεις να πας οποτε θες.γιατι πρεπει να γυριζεις συγκεκριμενη ωρα και να προλαβεις τα τελευταια λεωφορεια για να μην παρεις τηλεφωνο και ερθουν να σε μαζεψουν. γιατι ξερεις οτι δεν μπορεις να πας να τις δεις για πεντε λεπτα. γιατι την δυσκολη ωρα εχετε την δυνατοτητα να μιλησετε μονο απο τσατ ή απο κινητο.
και ενταξει. το καταπινω το φαρμακι χρονια τωρα. αλλα μεχρι ποτε?
πριν λιγο μιλωντας με την χαζομαλα ασυναισθητα αρχισα παλι να βριζω την αποσταση που υπαρχει μεταξυ των σπιτιων μας. γιατι ξερεις κατι?εχει παρει μορφη και χαρακτηρα η αποσταση. και δεν την παω μια. ειμαι σιγουρη οτι αν ημασταν συμμαθητριες στο γυμνασιο αποκλειεται να την εκανα παρεα. την αντιπαθητικη-.- και τωρα που ειπα γυμνασιο.
αυτο το ακουγα στο γυμνασιο.
οπως και τοτε ηταν που βγηκε το χαζομαλα -θυμασαι?- .οχι για σενα...χαζοχα μου...!αλλο που εχω το κρατησα και στο λεω:Ρ
και εχουν αλλαξει πολλα απο τοτε αλλα δεν θα νοσταλγησω τωρα(τι χρωμα?μανιταρι μαγικο κοκ). απλα ειναι που δεν μπορεις να κανεις τιποτα και νιωθεις αχρηστη και δεν ξερεις και ακριβως τα γιατι και τα πως και οσο το σκεφτεσαι εκνευριζεσαι.
ετσι και εγω. και τωρα σταματαω. παω να πνιξω τον πονο μου και να δω καμια σειρα. καληνυχταα