και μπηκε το νερο στ'αυλακι...αρχιζει και κυλαει το προγραμμα, προχωρανε οι μερες...ενταξει!μην το παρακανουμε κιολας!απεργιες και αργιες που και που ξεπηδανε χαρωπες, εκει που δεν το περιμενεις...και σου ομορφαινουν την μερα ή σε κανουν να ανεβεις στην σχολη (50 λεπτα στα μμμ), να περιμενεις μιση ωρα μπας κα φανει ο καθηγητης και να φυγεις απραγος για να πας σπιτι σου(αλλα 50 λεπτα στα μμμ). αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο.
γιατι αμα το απογευμα (που εχεις χουχουλιασει στο σπιτι, εχοντας πονοκοιλο, εχοντας κοιμηθει κανα μισαωρο για να ανασυγκροτηθεις και χωρις να εχεις αποφασισει αν θα πας στο μαθημα ιστοριατηςτεχνης-μορφολογιαμουσικης και οντας πληρως ζαβλακομμενη) δεχτεις ενα τηλεφωνημα απο αυτον...ολα μπορουν να αλλαξουν!!!να ξεχασεις τα παντα και να αποκτησεις ορεξη για ολα!
ετσι και εγω. χτες οντας σε αυτην την κατασταση -βλ.παρενθεση- καθομουν αμεριμνη και χαζευα στην τιβι...ώσπου!μου φωναζει η ντεκι "στο τηλεφωνο σε θελει ο τατος!!!"
:)
που ειναι το τηλεφωνο, να παρει;;να το!
"ναι;τατο;;"
"δωλααα!δωλαα!καλα....-κατι ακαταλαβιστηκα ακομα- ...ερθεις;θα ερθεις;;;"
ε...νταξει...πως να μην λιωσω; οταν ο διχρονος ανηψιος μου με παιρνει τηλεφωνο να με ρωτησει αμα θα παω για να παμε βολτα? ε...ενταξει...:) απλα αυτο.
απλα χαμογελαω πλατια και ανυπομονω για την επομενη φορα που απλα θα αραξουμε σταυροποδι για να διαβασουμε τα βιβλια του.